Een burn-out maakt een mens psychisch en lichamelijk ziek. Het is het eindstadium van een proces, waarna iemand gemiddeld acht maanden uitvalt. Als werkgever wil je dit het liefst voorkomen. Maar kan dat?
Als bedrijven maatregelen nemen om het aantal burn-outs te verminderen, zijn werknemers veel vaker geneigd te blijven. Zo blijkt uit onderzoek. Daarnaast daalt het stressgerelateerde verzuim én nemen productiviteit en werkplezier van de werknemers toe. Als werkgever moet je continu luisteren naar hoe mensen stress en werkdruk beleven, reageren op hun feedback en de impact van interventies monitoren.
Oorzaken werkstress
- Werkbelasting
- Slechte samenwerking
- Onduidelijkheid over taken
- Onveiligheid in de communicatie.
Burn-out
Een medewerker die langdurig hoge werkstress ervaart, loopt het risico om een burn-out te krijgen. Een burn-out betekent letterlijk ‘opgebrand zijn’ en is het eindstadium van een proces dat al langer gaande is. Iemand kan lichamelijke en/of psychische klachten krijgen. Dat kan voor zowel de werknemer als de werkgever grote gevolgen hebben. Gemiddeld valt een werknemer met een burn-out acht maanden uit. Om een burn-out voor te zijn, moet iemand eerst in staat zijn om de veel voorkomende kenmerken te herkennen, zowel psychisch als lichamelijk.
Psychische kenmerken
- Negatief zelfbeeld
- Concentratieproblemen
- Duizeligheid
- Prikkelbaarheid
- Somberheid
- Moeilijk kunnen ontspannen
- Verhoogd risico op verslaving
Lichamelijke kenmerken
- Chronische vermoeidheid
- Hoofdpijn
- Spierpijn
- Slapeloosheid
- Darmproblemen
- Hoge bloeddruk
- Hoge hartslag
35% is stress gerelateerd
35% van het langdurige verzuim is stress gerelateerd en wordt vaak voorafgegaan door regelmatige, kortdurende ziekmeldingen. Dit is een signaal voor zowel werkgever als werknemer. Dit percentage stijgt jaarlijks. Uiteraard komt dat niet altijd alleen door het werk. Stress wordt vaak te veel als de spanning op verschillende gebieden oploopt en iemand hierdoor de controle verliest op het werk en/of thuis en/of bijvoorbeeld financieel gebied. De balans tussen werk en privé raakt verstoord. Ook kunnen persoonskenmerken en de mate waarin iemand in de vrije tijd kan ontspannen, een rol spelen. Wie op de hoogte is van de risicofactoren, zal de signalen vaak sneller herkennen.
Persoonlijke risicofactoren
- Perfectionisme
- Weinig zelfvertrouwen
- Moeite met plannen
- Groot verantwoordelijkheidsgevoel
- Moeite met ontspannen
Werkinhoudelijke risicofactoren
- Prestatiedruk
- Onduidelijke verantwoordelijkheden
- Nachtdiensten
- Mentaal zwaar werk
- Werktijd niet zelf mogen indelen
Risicofactoren binnen team of afdeling
- Conflicten die smeulen
- Gespannen en onveilige sfeer
- Pesten of buitensluiten
- Onduidelijke onderlinge afspraken
- Tegenstrijdige belangen
- Medewerker trekt aan het kortste eind
Risicofactoren door organisatie zelf
- Te veel op output gericht
- Ongezonde werkomgeving (lawaai, kunstlicht, ongezonde producten in het bedrijfsrestaurant)
- Geen aandacht voor mentaal, fysiek en sociaal welzijn
- Te weinig waardering geven
- Constant veranderen van de organisatiestructuur
- Inconsequente besluitvorming
- Beloftes niet nakomen
- Onvoldoende ruimte voor autonomie
Erken de stresssignalen
Wanneer je stresssignalen bij een medewerker op tijd oppikt én erkent, verklein je de kans op een langdurige burn-out. Deze signalen kunnen zich uiten in zowel psychische als lichamelijke klachten. Neem de oorzaken waar je als werkgever invloed op hebt, zoveel mogelijk weg. Dit kan op werkinhoudelijk vlak zijn, maar ook binnen het team of de afdeling en binnen de organisatie zelf. Als de oorzaak van de stress in de privésfeer ligt, kun je daar als werkgever ook een steun in de rug bieden. Daarmee help je je medewerker een eind op weg.
Bronnen: Om de content op Preventieplatform 111 feitelijk te onderbouwen, raadpleegt 111 uitsluitend kwalitatieve bronnen, wetenschappelijke studies en de eigen 111 experts.