Toch kan het wel in de spiegel kijken soms verrassende zaken opleveren. Kritische noten kraken doet pijn. Een gevoel dat we van nature het liefst vermijden. Maar wanneer je steeds in dezelfde situatie terechtkomt, kan het dus leerzaam zijn om de situatie eens vanuit verschillende hoeken te bekijken. Wat deed ik op dat moment? Wat voelde ik daarbij? Hoe zou ik dit op een andere manier kunnen aanpakken? Soms kan het veranderen van perspectief antwoorden opleveren, oftewel wat zou ik in deze situatie aan een vriend(in) adviseren als het hem/haar zou overkomen?

Best vaak hoor ik van mensen in mijn omgeving, in het ziekenhuis of daarbuiten dat ze best wel weten wat ze zouden moeten doen om gezonder te leven. “Ja, ik zou minder moeten drinken, ik zou eerder naar bed moeten gaan of ik zou….” Vul maar in. En toch lukt het hen niet. Waarom niet?

Vaak is het doel niet duidelijk genoeg. Als je namelijk gemotiveerd bent om bijvoorbeeld een hardloopwedstrijd te gaan lopen en je hebt je schema uitgeprint, dan weet je precies waar je naartoe aan het werken bent. Makkelijk te volgen en simpel af te kruisen. Bij gezonder leven is dit doel veel abstracter en daarom is het ook veel lastiger om er invulling aan te geven. Wil dit zeggen dat het dus niet haalbaar is? Nee, het vraagt enkel wat meer denkwerk. Maak je doel meer tastbaar en het gaat leven. Het mooie is, dat als iets dat meer gaat leven, het energie geeft, waardoor het volhouden vanzelf makkelijker gaat. Wanneer je dan ook nog dit doel in haalbare stapjes op knipt, is succes bijna gegarandeerd. Een succes smaakt naar meer succes.
Zo sprak ik eerder iemand die een zeer matige conditie had en eigenlijk al van het loopje naar de brievenbus buiten adem was. Hij wist dat dit niet zo kon doorgaan, dan zou hij zijn kleinkind niet kunnen zien opgroeien. Het liefst zou hij als een trotse opa een balletje met zijn kleinkind willen trappen. Maar hoe dan? Dit werd zijn doel. Door geleidelijk meer te gaan bewegen, werkte hij aan zijn conditie en was hij uiteindelijk in staat om een half uur met zijn kleinkind op het veld te staan. Naast dat dit hem veel fysieke conditie had gegeven, was hij ook gegroeid in zijn zelfvertrouwen. Het feit dat hij dit kon, betekende dat hij meer kon doen waar hij zijn zinnen op zette; hij durfde weer dromen te maken!

Wat zou jij durven dromen maar is tot op heden nog niet gelukt?